Een toneelstuk over de consumptie van alcohol in de adolescentie wint de literaire in het ziekenhuis San Juan V wedstrijd van Dios van Santurtzi.

-dit jaar, de literaire wedstrijd is gericht op het korte verhaal, waarin de teksten had een maximale lengte van 275 woorden

– in deze editie meer dan 60 werken, zowel in het Spaans en in het Baskisch geweest

-de winnende student, Sara Almazán Sanz 300 euro heeft ontvangen, trofee en diploma

-de literaire wedstrijd heeft geteld met de medewerking van de vereniging poëzie Marrodan

Santurtzi (Bizkaia), juni 2012.- een verhaal geschreven door de Baskische student Sara Almazán Sanz op de eerste ervaring in het misbruik verbruik van alcohol in de adolescentie heeft de vijfde editie van de literaire wedstrijd gewonnen voor het ziekenhuis San Juan in Santurtzi Dios school. De tweede plaats bereikt door de jonge David Novales van de straf, met een verhaal getiteld Baskische Kontsulta berezia ”. 3E Leire Izaguirre Marfagón heeft gewonnen met een kort verhaal over de slechte gewoonten van het leven in verband met de consumptie van giftige stoffen en boulimie.

De uitreiking werd gehouden in het San Juan Santurtzi Dios ziekenhuis. Libië Marrodan, betrokken geweest bij het, naast de prijswinnaars en hun families, als vertegenwoordiger van de vereniging Marrodan poëtica, die in de organisatie van de prijs-Mercedes Pena, directeur van het ziekenhuis en de Voorzitter van de jury, en de broer Benjamin Hoofdverpleegkundige werkt, namens de volgorde van de orde van St. John van God.

Het belangrijkste kenmerk van de editie van dit jaar van de wedstrijd van het ziekenhuis San Juan de Dios literaire is dat de tekst mag niet meer dan 275 woorden van uitbreiding ook, moet beginnen met een zin met betrekking tot de wereld van de gezondheid: die ochtend ik was niet goed voelt en ging naar de SEH met mijn moeder ”.

Eerste prijs: Sara Almazán Sanz

Oorzaken:

dat ochtend ik was niet goed voelt en ging met mijn moeder naar de SEH, de vorige avond gevierd mijn verjaardag, nooit drank, en waarom ik ben de Raritan ”; deze tijd laat me voeren.

Symptomen:

was de eerste gevoel van euforie, maar al snel ging ik uit ver todo kleur de rosa, niet zien of horen bijna niets. Ik herinner me niet de muziek dat klonk, en dat ik wekenlang kiezen. Ik niet herinner me de geschenken, noch hun signeersessies en niet herinneren, onthouden of als u wilt om te proeven van mijn taart, dus ik graag mijn taart!

Maar wat ik me herinner is dat bittere smaak van braaksel, de slag die ik zeggen tegen de deur van de badkamer van het gelaat van mijn ouders naast de deur om te zien me aankomen, en het ergste van alles, ik herinner me de vlucht van Euken, de jongen die coladita uit tegen de tijd dat was, om te zien dat het niet in staat om uit te spreken niet zijn naam was.

Diagnose:

milde uitdroging geproduceerd door continue braken, een zeer sterke hoofdpijn en een eeuwige gevoel van schuld.

behandeling:

serum voor uitdroging.
Pijnstillers voor migraine.
Knoflook en water voor schuld.

Conclusies:

in noodgevallen behandeling was zo vriendelijk, er was geen tekort blikken naar mijn moeder, noch gebaren van jegens mijn persoon, maar verdiende, voelde een grote schande
heeft bijna een jaar die doorgegeven, zal spoedig terugkeren om mijn verjaardag te vieren.
Soja como quiero ser, Raritan ”, ik niet drinken of roken, en genieten van mijn jeugd.
De sympathie en het gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen zijn kwaliteiten die zich in een eigen, en hoeft niet additieven.

Tweede prijs: David Novales van de boete

Kontsulta berezia

Goiz cloy, nintzen lar ondo sentitzen, amarekin joan nintzen Larrialdietara eta ez. Sukarra eta izugarrizko buruko mina nuen. Medikuaren hainbat galderari erantzun ondoren gripea neukala esan zidan eta etxean deskantsatzen egon s nuela egunez bost. Nuen sinetsi Ezin. Egunean Italiara Hurrengo ikasketa bidaian joatear gin. Bayna fantastische joan nintzen ezin.

Jota lur Guztiz exotica nintzen kontsultatik. NIRI begira geratu zitzaidan, hain nuen aurpegi goibela Jendea. EZ zekien AMAK of kontsolatzeko zer esan ziezadakeen, Beer ilusio bainuen ikasketa bidaiara joateko HT. Bat-batean edadetu vleermuis hurbildu zitzaidan. Zer gertatzen zitzaidan galdetu eta arazoa azaldu nie zidan. Agureak honela erantzun zidan:

“Antzeko zerbait gertatu zitzaidan niri nintzela txikia.” Hanka apurtu nuen uda eta ezin hasieran izan nintzen ibili bi hilabetetan. UDA nuela uste nuen, zen ez bayna galduko osoa hala izan. Lehenengo egunetan guztiz jota lur egon nintzen, hanka apurtu ez banu egin nitzakeen gauzetan pentsatzen pasatzen bainituen orduak. Geroxeago bayna, ez zuela merezi goibel bizitzea nintzen konturatu. Laburra Bizitza da eta pozik bizi beharra dago. Egoera ezin baduzu aldatu, zertarako kezkatuko zara? EZ Dagoba edozeren beste Zoriona baitan, baitan baizik norberaren izan ere geure helmugan kokatzen badugu, ez gara pozik biziko bertara heldu edozein zoriontasuna kunst. ETA bizitzan jakin gozatzen bidea, dago beharra disfrutatzen uneoro. Horregatik, VB pass gitaar ekin nie, eta nintzenerako, uda igaro zen konturatu ikasteari jotzen. “Beraz, gozatu momentua”

IRRI vleermuis exotica zitzaidan. Irakaspen ona agureak, eta konturatu nintzen ez merezi gerta plank zidan eman izan pentsatzea, benetan gertatzen dena zoriontasunez gozatzea baita garrantzitsuena ari zitekeenean. Hogeita zortzi urte pasatu egun horretatik dira. Psikologia ikasketak egin nituen eta ospitale batean guratie ari naiz orain, jendea laguntzen, agure hark of lagundu ninduen moduan.

Derde prijs: Leire Izaguirre Marfagón

Die ochtend was ik niet erg goed gevoel en ging ik met mijn moeder naar de SEH ”. Die waren de woorden Julia (een tiener), schreef in zijn dagboek.

Van een tijdje geleden het was negatief invloed, gerookt, dronk en was gewijd om te eten wat ik wilde hoger dan het braken. Hij was niet bewust van de schade die ik deed, elke keer, ik was meer verzwakking en verloor het licht, het licht dat leidt ons de juiste weg. Maar ze bleef met zijn slechte gewoonten, terwijl zijn moeder en de arts hem van het gevaar waarschuwde.

De dagen verstreken, evenals het meisje, die zich niet bewust van het onderwerp was en deed wat wilde. Het was niet te lang, dat het was alsof een doorn ik had vast en ik kon niets om te voorkomen dat het doen. Vele dagen, Julia leed, werd gemarteld en had ernstige hoofdpijn, bijna ondraaglijk. Ik, ik was overeenkomstsluitende, langzaam, slechts mij had de batterijen op een speelgoed.

Vermoeidheid kwam begeleid door slecht humeur, allemaal samen, het was ondraaglijk. Leven veranderd in een gruwelijke nachtmerrie groeien terwijl de jonge doen niet traceren van schade.

Één dag, het meisje geroerd het alarm. Zijn lichaam werd kwetsbaar en paled op dit moment. Julia was onbewuste en mijn uur was gekomen. Sterke licht verlichten een weg was de laatste visie van dat meisje. Ik heb ik ingediend, ik ben het hart van Julia en ik deze verschrikkelijke verhaal vertellen dat u fijéis in werkelijkheid. Menselijke schaden we onszelf en dus we onze slechte gewoonten van mes gebruiken.