AIDS en geweld tegen vrouwen, twee pandemieën uit te roeien.

-De UNAIDS-rapport geeft aan dat meer dan 50% van de gevallen van HIV in de wereld met vrouwen en meisjes overeenstemmen

Spanje, December 2011 door het hebben van HIV leven van elke dag alsof het de laatste. Me die ik werd besmet met in de jaren 1980, hij was erg jong en hij wist weinig over seks, mijn partner van die vervolgens uitgeoefend op mij psychologische geweld zodat hij had onbeschermde seks. Ik nooit durfde zelfs te suggereren dat wij gebruik condoom ”. Het bovenstaande verhaal is een van de vele die we niet alleen in ons land maar in verschillende contexten kunt horen waar seksuele en reproductieve rechten van vrouwen worden geschonden. Vrouwen kunnen het slachtoffer van geweld in verschillende graden en cijfers dat nog eens meer kwetsbaar voor verschillende stigmatisering, discriminatie en HIV/AIDS en andere SOA’s.

30 jaar na de kennisgeving van de eerste gevallen van AIDS, het totale aantal vrouwen geïnfecteerd met HIV, meer dan 50%. Helaas, dit cijfer blijft stijgen: in Afrika bezuiden de Sahara, momenteel 61% van de volwassenen met HIV zijn vrouwen, volgens UNAIDS.

De cijfers zijn zorgelijk en zelfs meer, de verhalen achter. In ons land is geweld een factor van context die gunsten van de stijging van HIV-gevallen. Bovendien, vrouwen die leven met HIV noodzaak om toe te voegen andere geweld die samenhangen met hun ziekte als discriminatie. aldus het de gender-groep van REDVIH, die is samengesteld uit meer dan 80 personen activisten in de preventie en behandeling van HIV geeft, sommige zijn professionals van het artikel en/of leven met HIV. Haar missie is het integreren van het genderperspectief in de programma’s van zorg en preventie van de pandemie.

Voor María Luisa García, een psycholoog en lid van de groep geslacht van REDVIH, variabilitieit tussen HIV en geweld tegen vrouwen is, aan de ene kant, waardoor mogelijk het risico dat we vrouwen besmet met HIV hebben, en aan de andere kant, het potentieel verhogen van seksegerelateerd geweld uitgeoefend door mannen en instellingen tegen HIV-positieve vrouwen, begrijpen dat geweld tegen vrouwen een schending van de mensenrechten is, en ze moeten dus trachten de nodige mechanismen voor de uitroeiing ervan ”.

Hoewel de rente in het begrip van het verband tussen HIV en seksistisch geweld is gegroeid in de afgelopen jaren, is de waarheid dat de gegevens in dit verband zijn nog steeds relatief vanwege gedeeltelijk aan de stilte en onzichtbaarheid die vaak gepaard gaan met deze twee pandemieën.

Dit verband tussen HIV en geweld tegen vrouwen genereert kwetsbaarheden toegevoegd voor vrouwen. Zo is rollen van gegevens aangeboden door ONUMujer, waar zij benadrukken de macho geweld of de vrees van het paar als belangrijkste belemmering of gevolg voor de realisatie van de HIV-test, evenals toegang tot diensten en maatregelen van de preventie en beheersing tegen mogelijke blootstelling aan virus behandeling naleving.

Het geweld van geslacht en andere sociaal-economische en culturele factoren maken de global HIV pandemie impact groter bij vrouwen. Allerlei vormen van geweld, inclusief seksueel geweld, seks onder dwang, geweld, schijnhuwelijken of vroeg, verminking of genitale verminking van vrouwen en alle vormen van discriminatie en minder zichtbaar geweld tegen vrouwen die vrouwen meer kwetsbaar voor de overdracht van HIV en andere seksueel maken overdraagbare aandoeningen (SOA’s).

Dit geweld, subtiele en gestandaardiseerde, dat zijn meestal moeilijker te identificeren en daarom uit te roeien. María Lorenzo was besmet met HIV in 1992. De situatie van vrouwen HIV luchtvaartmaatschappij heeft mee in deze strijd tegen de gevestigde structuren en integreren van het genderperspectief in hun leven. De moeilijkheid ligt in dat het uiterst complexe werk in de preventie van seksueel geweld, hetzij van regering en van niet-gouvernementele instanties, zoals het is het systeem waarmee wordt voorkomen dat deze preventie effectief te zijn, dankzij de patriarchale regel in onze samenleving gevestigde ”. En voegt daaraan toe dat de zichtbaarheid van HIV-positieve vrouwen omvat vele malen de bestendiging van dit soort structurele geweld aan ons: belemmert ons toegang tot de wereld van het werk, is van invloed op onze emotionele en seksuele relaties en voegt, als gevolg, een punt van kwetsbaarheid, niet te vergeten veel minder beschermde samenlevingen ”.

In reactie, Maria is geplant en wil niet blijven bestendigen wat zij noemt zoals micromachismos en constante geweld ”, moeten werken tegen de gevestigde structuur, hoewel het is een complexe taak. We moeten deze verandering van elke één van ons beginnen en stoppen schuld vrouwen voor de situaties die we onder ogen zien ”.