Deskundigen van de Hospital del Mar Toon artritis lijden meer fracturen en meer veroorzaakt dalingen in postmenopauzale vrouwen

de Amerikaanse College van Reumatologie selecteert een Catalaans studie voor de onderwerping aan de Amerikaanse druk op, de activiteiten tijdens de jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst van de Academie in Chicago

-postmenopauzale vrouwen hebben artritis zijn 20% meer risico voor een breuk dan vrouwen die niet hebben en lijden meer falls 30%

-de studie omvat een verandering van paradigma omdat in eerste instantie geloofde dat artritis patiënten beschermd tegen fracturen, omdat het produceert enkele wijzigingen op het niveau van de gewrichten, typisch van de ziekte zelf, die een meer robuuste uitstraling geeft aan botten

BarcelonaNovember 2011 – een studie geleid door onderzoekers bij het ziekenhuis del Mar en haar Research Institute, de IMIM, geconcludeerd dat postmenopauzale vrouwen met artritis 20% hoger risico van botbreuken toe te schrijven aan osteoporose en een groter risico van vallen zijn – bijna 30% – dat postmenopauzale vrouwen zonder artritis. Deze studie is geselecteerd in de American College of Reumatologie jaarlijkse wetenschappelijke bijeenkomst en de resultaten zijn gemarkeerd in de persconferentie in Chicago.

De onderzoekers van deze studie, die meer dan 60.000 vrouwen heeft opgenomen werden voorgesteld om te ontdekken als er een vereniging tussen artritis was, valt en breuk osteoporóticas bij postmenopauzale vrouwen. Deze studie vertegenwoordigt een paradigmaverschuiving: aanvankelijk geloofde dat artritis beschermd deze patiënten uit fracturen, artritis produceert een paar veranderingen op het niveau van de gewrichten, typisch van de ziekte zelf, die een meer robuuste uitstraling geeft aan botten, maar dankzij de studie, is dat het niet is en dat de patiënten groot aantal fracturen hebben. “Onze gegevens suggereren dat patiënten met artritis meer robuuste botten hebben, maar dit niet met de vermindering van fracturen, maar juist het tegenovergestelde correleren doet.” “Onze resultaten suggereren dat vrouwen met artritis een verhoogd risico, falls en fracturen osteoporóticas en blijkbaar hebben, de toename van falls is eigenlijk de oorzaak van het grootste aantal fracturen die zijn lijden,” verklaart Dr. Adolf Díez, de coördinator studie gloed op mondiaal niveau, samen met Dr. Robert Lindsay de Columbia-universiteit “omdat het risico van breuk””in deze vrouwen, hebt u artritis is 12% en tot 9% als ze dat niet doen”. Volgens de resultaten van de studie, zegt “waarschijnlijk in artrose, pijn in de gewrichten en storingen kan leiden tot wijziging van de Mars en het evenwicht van het lichaam en dit zou de oorzaak van een verhoogd risico van falls en fracturen osteoporotisch”, Daniel Prieto-Alhambra belangrijkste onderzoeker van de studie. “Zowel artritis en fracturen zijn zeer frequent in de ouderen, en de ontdekking van een partnerschap tussen de twee is zeer belangrijk.” “Patiënten met artrose moeten worden geëvalueerd op de juiste wijze om te voorkomen dat het risico van breuk, hoewel de botten blijkbaar groter zullen zijn en, volgens sommige auteurs, sterker”, voegt Dr Díez.

Het team van de DRS. Prieto-Alhambra en Díez heeft bestudeerd 60.393 vrouwen die waren van 55 jaar of ouder (2.910, studeerde in Barcelona) die had deelgenomen aan de studie gloed (Global longitudinale studie van osteoporose bij vrouwen), een internationale studie jaarlijks gedurende drie jaar verricht, vrouwenin een populatie gezond uit verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten.UU., Canada, Australië, Verenigd Koninkrijk, Spanje en vele anderen en heeft bijgedragen tot een diepere kennis van osteoporose. Vrouwen die hebben deelgenomen aan de studie van gloed, bijna een derde van hen (32%) had een diagnose van osteoporose van deze 40% had artritis, 27% had eerder geleden fracturen, 15% had gewicht laag, 38% leed onlangs falls en 18% had een familiegeschiedenis van breuk van de heup.

Artritis is een ziekte articuleren vaker het invloed op middelbare leeftijd en oudere personen. In Spanje is geschat dat er ongeveer 5 miljoen getroffen door deze ziekte, gekenmerkt door progressieve schade aan het kraakbeen van de gewrichten die, beurtelings, veranderingen in de structuur om hen heen produceert. Deze wijzigingen omvatten accumulatie van vloeistoffen, buitensporige botgroei en verlies van Toon en zwakte van de spieren en pezen, die kunnen de beweging beperken en veroorzaken pijn, ontsteking en handicap.