Orale en maxillofaciale chirurgie kunt u herstellen allermeest naar de facial verlamming.

-Trauma is alomtegenwoordig, zoals met steek wonden, geweerschot of speer van toro, in de helft van de gevallen produceert verlamming van de nervus facialis

Madrid, December van 2011 – toespraken op de nervus facialis toestaat om te herstellen van bijna 80% van de facial verlamming na trauma, zoals de stierenvechter Juan Jose Padilla, volgens Dr Alberto García-Perla, lid van de Raad van bestuur van de Spaanse samenleving voor chirurgie orale en maxillofaciale (SECOM), die leidde de operatie in het ziekenhuis Virgen del Rocío, in Sevilla. Onder de meest voorkomende oorzaken van nervus facialis sectie zijn, zegt, verkeersongevallen, geweld seksistisch, vechten met navajazos en in een groeiend aantal, neergeslagen hoog ”, bergbeklimmers of wandelen fans.

Het herstel van verlamming is bereikt in een gemiddelde van 4 tot 6 maanden periode. Zenuw wederopbouw tarieven zijn toegenomen dankzij het gebruik van controletechnieken, van nieuwe technieken van het transplantaat en zelfs nieuwe materialen intubatie ”, verklaart Dr. García-Perla. Dus, een studie van ziekenhuis Saint John in Schotland, afgelopen augustus gepubliceerd in het tijdschrift Laryngoscoop bleek dat het gebruik van een biologisch afbreekbaar materiaal voor leidingen van de nervus facialis toegestaan om het te repareren zonder hechtingen en met een hogere snelheid van zenuw impuls geleiding.

Na ernstige trauma de locatie van de nervus facialis is niet altijd mogelijk met de simpele visie van de orale en maxillofaciale chirurg, hoewel het toegenomen ”, zegt dokter García-Perla. Technieken zoals de electroneurografía, hoge resolutie tomografie, magnetische resonantie beeldvorming en, vooral, de elektromyografie kunnen detecteren zenuw en, in het geval van de laatste, controleren de verschillen in de elektrische potentieel van de zenuw. Het gebruik van de electromyogram, heeft het is waargenomen in verschillende studies, laten te waarschuwen de chirurg van de locatie van de zenuw met 93 procent van de gevallen, volgens een overzicht van studies van de Universiteit van Texas, departement van Otolaryngology. Haar foutenpercentage is 4% terwijl die van de traditionele spanning of druksensor is 21%.

Stab, schieten en stier hoorn veroorzaken meer verlamming

5% Van alle verwondingen veroorzaken fracturen van de temporale bot, die de belangrijkste oorzaak van verlamming van de nervus facialis, volgens dit overzicht van studies. Als de breuk is longitudinale, wat gebeurt er tussen 70 en 80% van de gevallen een vierde deel van de patiënten lijden van verlamming van de nervus facialis. Als het transversale, lijdt wat meestal gebeurt in een staatsgreep frontale of occipital, de helft van de gewonden gezicht verlamming. Wanneer trauma alomtegenwoordig, is zoals het geval met verwond door een steek, schot of speer van toro, in het midden van het ongeval bestaat een verlamming van de nervus facialis.

De mate van instandhouding van de zenuw bepaalt de uitkomst van de wederopbouw. Enten van zenuwen uit andere delen van het lichaam zoals de surae (gebruikt in het geval van de stierenvechter Juan Jose Padilla) is de techniek die standaard geworden, volgens Dr. García-Perla. Wanneer de distale en proximale gedeelten van de zenuw beschikbaar zijn ongeveer 95% van de patiënten die ondergaan graft herstellen een soort functionaliteit in het gezicht, met driekwart van de gevallen het resultaat is goed.

Samenwerking tussen verschillende deskundigen, gecoördineerd door de chirurg orale en maxillofaciale, verbetert de kansen van terugwinning, niet alleen met betrekking tot de functionaliteit van de facial zenuwen, maar ook van de weefsels en beenstructuren beschadigd in een trauma ”, wijst erop Dr Arturo Bilbao, voorzitter van de SECOM.

De SECOM is een wetenschappelijke vereniging gewijd aan de verdediging van de specialiteit en de bevordering van wetenschap en outreach initiatieven met betrekking tot mondelinge en maxillofaciale interventies gekoppeld aan misvormingen dentofacial, dentoalveolar, orthopedische chirurgie, pathologie van hoofd en nek oncologie, temporomandibulair gewrichtschirurgieinfecties en speekselklier pathologie.