Genève, 11 mei ( EFE).- Spanje investeert weinig publiek geld in langdurige zorg voor ouderen, dat is waarom de kosten van deze beïnvloedt fundamenteel in de zakken van degenen getroffen, als in verhouding tot hun inkomen de Spaanse betalen in het algemeen voor dezelfde diensten tweemaal zo veel als andere Europeanen.
Volgens het rapport van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) “kan Europa nog veroorloven op lange termijn ouderenzorg?”, Spanje is het tweede land – achter Griekenland – minder percentage van het bruto binnenlands product (BBP) gewijd aan de zorg voor bejaarde personen alleen.
In de meerderheid van de ondervraagde landen (Duitsland, Oostenrijk, België, Denemarken, Finland, Frankrijk, Griekenland, Nederland, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Zweden, Zwitserland, Nederland en Spanje) het percentage van het BBP toegewezen aan deze zorg varieert tussen 1 en 1,5 procent, terwijl het minder dan 0,5% in Frankrijk, Spanje en Griekenland is.
Coördinator van het gezondheidsbeleid van de IAO, Xenia Scheil-Adlung, vandaag bevestigd Efe dat Spanje het land waar de ouderen of hun gezinnen meer geld “in uw zak is investeren moeten” zodat de eerste kunt genieten van voldoende langdurige zorg.
“Nl Spanje uitgaven (personeel) is de grootste van alle geanalyseerde landen.” “Hier de burgers moeten betalen 15% van hun winsten als zij alleen woont en bijna 8 procent als zij leven met, terwijl in landen als Oostenrijk ze alleen hoeft te betalen de 5 en 5,5 procent, respectievelijk,” gewezen.
Ook uitgelegd dat de ouderen soorten aanvulling op strikt gezondheidszorg bijstand moeten, als een steun voor omhoog het kleden of schoonmaken van het huis, maar in het algemeen niet bedoeld.
“In het geval van Spanje, deze uitgaven is ongelooflijk hoog,” zei Scheil-Adlung, die erop wijst dat Spaanse huishoudens waarvoor deze extra diensten – maar noodzakelijke – besteden gemiddeld 25 procent van hun inkomen naar uw betaling, terwijl in landen als Griekenland, Italië en Frankrijk is de 12, 13 en 5 procent, respectievelijk.
De IAO deskundige was van mening dat in Spanje “er een gat in de dekking van de sociale bescherming is” en de noodzaak om meer openbare middelen “ter dekking van de kosten van alle diensten gekoppelde lange termijn ouderenzorg” beweerde.
, Echter erkend dat de verdeling van de steun in Spanje nog steeds een goede aanpak, die bestaat in de toekenning van hen alleen aan mensen die het echt nodig en niet aan alle ouderen, onafhankelijk van het niveau van hun inkomen. EFE