Madrid, 20 mar (EFE).-de Spaanse vruchtbaarheid society (SEF) heeft opgeroepen het ministerie van volksgezondheid bezuinigingen die voortvloeien uit de economische crisis zou geen invloed op de behandeling die 15% in de reproductieve leeftijd Spaans die hebben paren dit probleem ontvangen en gesubsidieerd door het nationale zorgstelsel.

De Voorzitter van de SEF, Federico Pérez Milaan, gezondheidsautoriteiten heeft gevraagd de erkenning van onvruchtbaarheid als “een ziekte van de reproductieve systeem”, waarvan behandeling kan niet worden onderworpen aan persoonlijke patiënt inkomsten zoals met de rest van de geleverde diensten door volksgezondheid.

“Dit kan genereren ongelijkheid: de mogelijkheid om kinderen te krijgen niet mag afhangen van persoonlijk inkomen”, de deskundige in de presentatie van het boek Sociosanitario wit van onvruchtbaarheid in Spanje, een land waar drie van elke 100 kinderen geboren door technieken van geassisteerde reproductie heeft veroordeeld.

30% Van de gevallen van onvruchtbaarheid aan een vrouwelijke oorzaak, door een soortgelijke marge aandoening te wijten is mannelijke; 25% reageert op een gezamenlijk probleem en de resterende 15% is van onbekende oorsprong, aangezien het de publicatie omvat.

Spanje heeft een “zeer lage” geboortecijfers, 1.38 kinderen per vrouw in de reproductieve leeftijd, lager zijn dan de generaties vervanging – 2.2 kinderen-.

“Dit kan leiden tot nieuwe sociaal-economische uitdagingen meer vergrijzing van de bevolking en het onderhoud van de economische groei te steunen en technieken van geassisteerde reproductie kunnen helpen verlichten van dit probleem,” heeft de expert gebruikt.

Heeft ook toegevoegd dat deze situatie verergeren zal, omdat steeds meer vrouwen later zijn “reproductieve plan”, die tot grotere moeilijkheden gestart leidt om zwangerschap.

“Wijzigingen in reproductieve vermogen zijn, zonder twijfel, een medisch probleem, waarvan hulpverlening voor en behandeling, is niet een luxe of caprice vrucht van sociale druk, maar een noodzaak om te reageren op een stoornis of een ziekte gemeenschappelijk in ons land, erop Pérez Milaan aangedrongen heeft.

El arts Roberto Matorras, hoofd van de eenheid van de menselijke reproductie van het ziekenhuis van kruisen en redacteur van het Witboek, heeft uitgelegd dat, met uitzondering van onvruchtbaarheid aan leeftijd, wanneer “een paar niet in staat om een zoon hebben is omdat er een ziekte of dysfunctie in de reproductieve systeem van één of beide leden” gerelateerde.

In deze lijn, verklaarde dat we niet vergeten moet dat onvruchtbare paren niet in een positie zijn te kiezen: “ze willen een kind hebben, ze niet kunnen hebben en worden geconfronteerd met een probleem dat is zelfs geschikt voor het genereren van aandoeningen psicoemocionales zelf met een duidelijk effect op de gezondheid”.

Spanje is een van de ontwikkelde landen met een groter aantal centra gewijd aan geassisteerde reproductie en in volume van behandelingen – 50.000 jaarlijkse cycli met een trend van groei van 5 procent per jaar waarschijnlijk staat als de derde Europees land.

Beide artsen hebben erkende de noodzaak met spoed het tekort van publieke middelen in gezondheid, maar hebben gekozen te nemen van andere soorten maatregelen die de efficiëntie in beheer alvorens de schaar in reproductieve gezondheid.

Hebben ook opgemerkt dat de “kloof” tussen de openbare en de particuliere sector, samen met de economische crisis, toegang tot de vruchtbaarheid voor een groot deel van de bevolking, voor wie de kosten van nieuwe technieken “ontoegankelijk beperken kunt” kunnen worden en dit leidt tot “ongelijkheid”.

Hoewel de kosten van deze diensten sterk, afhankelijk van de behoeften van elke patiënt verschilt, benadert ongeveer 2.800 euro in volksgezondheid en tussen 4000 en 3360 in de particuliere sector, waar tweederde van de totale nationale cycli worden uitgevoerd.

De whitepaper voor onvruchtbaarheid weerspiegelt ook de verschillen die er bestaan in Spanje bij het benaderen van deze technieken, zodat in sommige gemeenschappen vertraging lijsten gewoon non-existent terwijl in andere, zijn ze zijn “huilen” en bereiken zelfs tot drie jaar wachten.