Madrid, 20 mar (EFE).-de Spaanse vruchtbaarheid society (SEF) vandaag drong er bij het ministerie van volksgezondheid dat snijdt die voortvloeien uit de economische crisis zal niet van invloed op de behandelingen ontvangen 15% van de Spaanse paren op de reproductieve leeftijd die dit probleem hebben en die ondersteunt het nationale zorgstelsel.

Voorzitter van de SEF, Federico Pérez Milán, heeft gezondheidsautoriteiten verzocht de erkenning van onvruchtbaarheid als “een ziekte van het reproductieve systeem”, wiens behandeling kan niet onderworpen aan het inkomen van patiënten zoals met de rest van de geleverde diensten door het openbare zorgstelsel.

“Dit kan genereren ongelijkheid: de mogelijkheid om kinderen te krijgen moet niet vertrouwen op de personenbelasting”, de deskundige in de presentatie van het boek witte gezondheidszorg van onvruchtbaarheid in Spanje, een land in welke drie van elke 100 kinderen geboren door technieken van geassisteerde reproductie heeft veroordeeld.

30% van onvruchtbaarheid is te wijten aan een vrouwelijke oorzaak, in een vergelijkbaar percentage stoornis zijn mannelijke; 25% reageert op een gezamenlijk probleem en de overige 15% is van onbekende oorsprong, volgens de publicatie.

Spanje is “zeer lage” tarieven voor geboorte, 1.38 kinderen per vrouw in de reproductieve leeftijd, lager zijn dan de generaties vervangende – 2.2 Kinder-.

“Dit kan leiden tot nieuwe sociaal-economische steun aan meer leeftijd bevolkingsproblemen en de handhaving van de economische groei en technieken van geassisteerde reproductie kunnen helpen verlichten dit probleem”, heeft de deskundige gezwaaid.

Heeft ook toegevoegd dat deze situatie verergeren zal doordat steeds meer vrouwen hoger haar “reproductieve plan”, die tot grotere moeilijkheden brengen leidt om zwangerschap.

“Ze wijzigingen van het reproductieve vermogen vormen, zonder plaats te twijfelen, een probleem medische, waarvan hulpverlening voor en behandeling, niet is is een luxe of vruchten van de gril van de sociale druk, maar van een behoefte aan macht antwoord geven op een stoornis of een ziekte die frequent in ons land”, heeft erop aangedrongen Perez Milaan.

Dr. Robert Matorras, hoofd van de eenheid van de menselijke reproductie van het ziekenhuis de Cruces en het witte boekuitgever, legde uit dat, met uitzondering van de onvruchtbaarheid van leeftijdsgebonden als “een paar niet in staat om een zoon hebben is omdat er een ziekte of dysfunctie in het reproductieve systeem van één of beide leden”.

Online, gezegd dat we niet vergeten moet dat onvruchtbare paren niet in een positie zijn te kiezen: “ze willen hebben van een kind, ze niet kunnen hebben en worden geconfronteerd met een probleem dat is zelfs geschikt voor het genereren van eigen psycho-emotionele stoornissen met een duidelijk effect op de gezondheid”.

Spanje behoort tot de ontwikkelde landen met een groter aantal centra gewijd aan geassisteerde reproductie en in volume van behandelingen – 50.000 jaarlijkse cycli met een tendens van groei van 5% per jaar waarschijnlijk staat als het derde Europese land.

Beide artsen hebben erkend dat u we moeten dringend aanpakken van volksgezondheid middelen tekort, maar hebben gekozen om een ander soort maatregelen op zoek naar efficiëntie in beheer alvorens de schaar in de reproductieve gezondheid.

Ze hebben ook opgemerkt dat het “gat” tussen de openbare en particuliere, samen met de economische crisis, toegang tot vruchtbaarheid een groot deel van de bevolking beperken kunt, voor wie de kosten van de nieuwe technieken worden kunnen “ontoegankelijk” en dit genereert “ongelijkheid”.

Hoewel de kosten van deze diensten zeer variabel is, afhankelijk van de behoeften van elke patiënt, benadert ongeveer 2.800 euro in de volksgezondheid en om tussen 4.000 en 6.000 in privé, waar tweederde van de totale nationale cycli worden uitgevoerd.

De whitepaper voor onvruchtbaarheid weerspiegelt ook de verschillen die er bestaan in Spanje ten tijde van de toegang tot deze technieken, zodat in sommige gemeenschappen vertraging lijsten gewoon bij non-existent zijn terwijl, in anderen, ze zijn “Grove” en bereiken zelfs tot drie jaar wachten.